Euroazjatycki korytarz kolejowy – analiza 2017 roku

 Instytut Roland Berger dokonał analizy korytarza kolejowego w 2017 r., w tym efektu subsydiów, a dokładniej rentowności i działań koniecznych dla promocji istniejących tras, tras Południe – Euroazja i ich połączeń z kolejowymi korytarzami kolejowymi (RFCs).

Znaczący procent obecnego wolumenu transportowego Nowym Jedwabnym Szlakiem  bazuje na chińskich subsydiach. W świetle pojawiających się spekulacji na temat możliwego zaprzestania przez Chiny finansowego wsparcia ok  2020 roku toczy się  dyskusja w sprawie spodziewanego wzrostu przewozów na Jedwabnym Szlaku, na którego wpływ mają poza popytem ze strony handlu takie czynniki jak: efektywność łańcucha dostaw, eliminacja  wąskich gardeł i oczywiście element chińskich subsydiów.

Rośnie co prawda liczba pociągów w  relacji na Wschód, ale nadal dominuje na Nowym Jedwabnym Szlaku ruch w kierunku zachodnim. Chiński rząd dofinansowuje w bardzo dużym stopniu powrotne podróże. Subsydia są zróżnicowane w zależności  od regionu, średnie dofinansowanie do pociągu oceniane jest na 814,000 EUR, co pokrywa  20 – 60% kosztów operacyjnych pociągu na trasie do Europy.

Studium przewiduje, że w 2027 r. łączny potencjał kolejowy wyniesie ok 636,000 TEU równoważne 21 pociągom dziennie a 82 TEU per pociąg. Pokazuje to znaczący wzrost potencjału kolejowego w 2016 r. wynoszącego wówczas 141,000 TEU. Dalsze zwiększanie wolumenu można osiągnąć w drodze skrócenia czasu tranzytu i zwiększenia punktualności.    (źr. CLECAT Newsletter 2018/027 – DA)