ZLECANIE PRZEWOZÓW DROGOWYCH/SPRAWDZANIE PRZEWOŹNIKÓW/PODWYKONAWCÓW

1. Współpracuj ze sprawdzonymi, stałymi podwykonawcami i partnerami, którzy zostali już zweryfikowani w długotrwałej współpracy. Warto dążyć do „zestawu” sprawdzonych kontrahentów,  to bowiem najlepiej zabezpiecza przed przestępczymi zagrożeniami.

2. Wprowadź i stosuj w swojej firmie jednolite warunki podjęcia współpracy z nowymi przewoźnikami/kurierami i wyznacz osoby za to odpowiedzialne. Idealnym rozwiązaniem jest uzyskanie statusu AEO lub certyfikatu ISO, który pozwoli na wprowadzenie w firmie odpowiednich procedur.

3. Weryfikuj wszystkich przewoźników, także tych pozyskiwanych za pośrednictwem giełd transportowych.

• Zażądaj od przewoźnika co najmniej dwóch kontaktów referencyjnych od firm z nim współpracujących od dłuższego czasu lub telefonów stacjonarnych do siedziby firm, które mogą takich rekomendacji udzielić.
• Koniecznie zadzwoń na stacjonarny numer telefonu przewoźnika, aby sprawdzić, czy taki podmiot faktycznie istnieje i czy przyjął nasze zlecenie do realizacji;
• Zwracaj uwagę na  adresy mailowe przewoźnika.
• Możesz podjąć próbę weryfikacji autentyczności informacji podanych przez przewoźnika w regionalnych stowarzyszeniach przewoźników, których wykaz jest podany na stronie GITD:  http://www.gitd.gov.pl/dla-przedsiebiorcow/zezwolenia/przewoz-rzeczy/stowarzyszenia/wykaz-stowarzyszen-przewoznikow-miedzynarodowych

lub np.  w Zrzeszeniu Międzynarodowych Przewoźników Drogowych – ZMPD http://www.zmpd.pl/

4. Sprawdzaj dokumenty przesłane przez podwykonawcę telefaksem lub emailem.
W miarę możliwości żądaj dokumentów oryginalnych i aktualnych:
– wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG),
Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej na stronie internetowej CEIDG http://prod.ceidg.gov.pl, przy wpisach poszczególnych przedsiębiorców – osób fizycznych, wykonujących działalność przewozową, podaje także numery zezwoleń (dawniej: licencji na wykonywanie krajowego drogowego przewozu rzeczy) wydanych przez starostwa powiatowe w odniesieniu do przewoźników – osób fizycznych,
– odpisu z rejestru przedsiębiorców KRS,
            – decyzji o nadaniu NIP,
            – zaświadczenia o nadaniu REGON,
            – licencji wspólnotowej dotyczącej międzynarodowego zarobkowego przewozu
              drogowego rzeczy –

Sposób sprawdzania licencji i zezwoleń:

             – licencję wspólnotowej dotyczącej międzynarodowego zarobkowego przewozu  drogowego rzeczy –

jej autentyczność można sprawdzić w KREPTD – KRAJOWYM REJESTRZE ELEKTRONICZNYM PRZEDSIĘBIORCÓW TRANSPORTU DROGOWEGO:

https://kreptd.gitd.gov.pl

– zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego (dawniej: licencja     na wykonywanie krajowego transportu drogowego rzeczy), znajdujemy na stronie

Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG):

http://prod.ceidg.gov.pl,

– licencji na pośrednictwo przy przewozie rzeczy

 wydana w oparciu o wniosek o wydanie licencji na wykonywanie działalności gospodarczej w postaci pośrednictwa przy przewozie rzeczy – tzw. licencja spedytorska lub PPR. Sprawdza się ją na stronie:

http://prod.ceidg.gov.pl

5. Sprawdź ubezpieczenie podwykonawcy.
Weryfikuj warunki ogólne, szczególne i wyłączenia z ubezpieczenia OCPD – w miarę możliwości żądaj dostarczenia oryginałów dokumentów do wglądu, aby ich kopie potwierdzić za zgodność z oryginałem. Polisę ubezpieczeniową najlepiej zweryfikować u ubezpieczyciela, który ją wystawił, chociaż nie zawsze będzie to możliwe, w szczególności w odniesieniu do przewoźników – osób fizycznych. Sprawdź koniecznie, na jaką sumę ubezpieczenia opiewa polisa. Żądaj potwierdzenia opłaty wszystkich składek. Przewoźnik umowny powinien legitymować się OCPD, które pokrywa ryzyka zaangażowania odpowiedzialności cywilnej nie tylko przewoźnika faktycznego, ale i przewoźnika zawierającego umowy o przewóz (czyli umownego). Pamiętaj, że polisa OCS nie pokrywa ryzyk odpowiedzialności cywilnej przewoźnika drogowego, nawet umownego, chyba że zawiera szczególne postanowienia w tej mierze. Pamiętaj także, iż podmiot, który przyjmuje zlecenie przewozowe jest przewoźnikiem, a nie spedytorem, niezależnie od tego, jak sam siebie mianuje oraz czy dysponuje własnymi środkami transportu, czy też posługuje się podwykonawcami.

6. Żądaj aktualnej listy kierowców.
Żądaj listy kierowców zatrudnionych u przewoźnika, wraz z numerami ich dokumentów tożsamości i/lub prawa jazdy oraz informacją o dodatkowych uprawnieniach, np. ADR . Taka lista, z ujętymi, np. numerami rejestracyjnymi samochodów ciężarowych ma także praktyczny wymiar w działalności operacyjnej.

7.  Jeśli jest to możliwe sprawdź w miejscu załadunku czy kierowca posiada ważny dowód rejestracyjny ciągnika i naczepy/pojazdu.

8. Jeśli jest to możliwe, sprawdź w miejscu załadunku czy kierowca posiada oryginał  wypisu z licencji/ zezwolenia.

9. Przy ładunkach o dużej wartości zaplanuj dokładnie trasę przejazdu i wskazuj   kierowcy postoje na parkingach strzeżonych –
– link do platformy parkingowej IRU, TRANSPark: http://www.iru.org/index/transpark-app
– link do platformy parkingowej SETPOS, TRUCKINFORM: www.truckinform.eu

10. Wymagaj samochodów wyposażonych w zabezpieczenia antywłamaniowe typu mechanicznego i elektronicznego, np. autoalarmy, GPS, itp.

11.Zadbaj, żeby wydawanie towaru z magazynu odbywało się wyłącznie na podstawie upoważnień wystawianych na określonych kierowców i numery rejestracyjne samochodów.

12. Dyscyplinuj kierowców, ażeby powiadamiali o dostarczeniu towaru do odbiorcy i o wszelkich przeszkodach i nieprawidłowościach podczas trasy. Ma to też praktyczny wymiar w pracy operacyjnej.