Postanowienia sądu niemieckiego w sprawie kontroli płacy minimalnej (MILOG-u)

Za pośrednictwem organizacji CLECAT, której członkiem jest Polska Izba Spedycji i Logistyki  otrzymaliśmy informację o precedensowym postanowieniu niemieckiego sądu finansowego dla Berlina – Brandenburgii (Fiscal Court of Berlin-Brandenburg )  z dnia 7 lutego 2018 r. (sygn. akt. Az: 1 V 1175/17).

Przedmiotowym postanowieniem sąd wstrzymał czasowo  kontrolę w odniesieniu do przestrzegania regulacji w zakresie płacy minimalnej, której zasadność została  zakwestionowana przez jedną z polskich firm transportowych. W uzasadnieniu postanowienia, które może okazać się precedensowe, sąd zwrócił uwagę na wątpliwości odnośnie do legalności zarządzenia o przeprowadzeniu przedmiotowej kontroli. Sąd poddał w wątpliwość, czy par. 20 ustawy o płacy minimalnej ma zastosowanie w stosunku do firm branży transportowej i logistycznej posiadających siedzibę w krajach UE, ale nie posiadających oddziału w Niemczech i ich pracowników.

Ponadto zdaniem sądu zbyt daleko idący był zakres zarządzonej kontroli, która winna ograniczać się do zbadania w pierwszej kolejności, czy firma transportowa nie wykonywała wyłącznie operacji w tranzycie, a tranzyt nie podlega ustawie MiLoG. Umowy o pracę, rozliczenia płac wraz z dowodami zlecenia zapłaty, zapisy czasu pracy i bliższe informacje dotyczące poszczególnych zleceniodawców, których zażądano w postępowaniu kontrolnym, zdaniem sądu, nie pozwalają stwierdzić tej okoliczności.

W związku z tym postanowieniem głos ponownie zabrało niemieckie zrzeszenie  spedytorów  DSLV (Deutscher Speditions und Logistikverband e.V.) poddając w wątpliwość stosowanie Dyrektywy o delegowaniu pracowników do tzw. działalności o charakterze mobilnym, która ma miejsce w odniesieniu do usług transportowych z przekroczeniem granicy. Wątpliwości budzi bowiem sama definicja par. 20 MiLoG  tzw. “domestic employment” (“Beschaeftigung im Inland”).Wg. DSLV funkcja ochronna, która wynika z niemieckich krajowych regulacji w zakresie płacy minimalnej (MiLoG) i zabezpieczająca pracowników przed zbyt niskim wynagrodzeniem,   winna mieć zastosowanie wyłącznie do tych pracowników, którzy ponoszą koszty utrzymania w kraju będącym ich stałym centrum interesów życiowych. Z tego też względu pracownicy zatrudnieni w sektorze transportu drogowego jako kierowcy nie mają zdaniem DSLV tego typu związków.        (źr. CLECAT Newsletter 2018/09 – DA)