Ustawa z dnia 21 listopada 2024 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym – zmiany w 2025 roku

Dnia 16 grudnia 2024 roku w Dzienniku Ustaw opublikowano ustawę z dnia 21 listopada 2024 roku o zmianie ustawy o transporcie drogowym, która wejdzie w życie 31 grudnia 2024 roku.  Nowelizacja wdraża do polskiego porządku prawnego przepisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/738 z dnia 6 kwietnia 2022 r. dotyczącej zmiany dyrektywy 2006/1/WE w sprawie użytkowania pojazdów najmowanych bez kierowców w celu przewozu drogowego rzeczy(Dz. Urz. UE L 137 z 16.05.2022, str. 1), zwanej dalej „dyrektywą 2022/738”.

Dyrektywa 2022/738 zawiera regulacje stanowiące, że państwa członkowskie nie powinny ograniczać użytkowania na swoim terytorium pojazdu najmowanego przez przedsiębiorstwo mające siedzibę w innym państwie członkowskim, jeżeli pojazd ten został zarejestrowany lub dopuszczony do ruchu zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami, wymogami bezpieczeństwa i innymi obowiązkowymi normami któregokolwiek państwa członkowskiego oraz – jeśli jest to pojazd wymagający uwierzytelnionego wypisu z licencji wspólnotowej zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1072/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczącym wspólnych zasad dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 72, z późn. zm.) – jeżeli został zatwierdzony do użytkowania przez państwo członkowskie, w którym dane przedsiębiorstwo ma siedzibę, za pomocą takiego uwierzytelnionego wypisu.

Celem przyjęcia regulacji dotyczących korzystania z pojazdów najmowanych

w dowolnym państwie członkowskim, a nie tylko w państwie członkowskim siedziby

najmującego przedsiębiorstwa jest ułatwienie reakcji na krótkoterminowy, sezonowy lub

tymczasowy wzrost zapotrzebowania przedsiębiorców na pojazdy oraz zastąpienie zepsutych

lub uszkodzonych pojazdów, przy jednoczesnym zachowaniu zgodności z niezbędnymi

wymogami bezpieczeństwa oraz zapewnieniu odpowiednich warunków pracy kierowcom.

W założeniach przyjęte rozwiązania mają pozwolić na zwiększenie wykorzystania

pojazdów oraz poprawę elastyczności i produktywności przedsiębiorstw wykonujących

transport drogowy.

Zgodnie z przepisami dodawanego art. 11d ustawy o transporcie drogowym,

dopuszcza się wykonywanie krajowego transportu drogowego rzeczy, międzynarodowego

transportu drogowego rzeczy, niezarobkowego krajowego przewozu drogowego rzeczy oraz

niezarobkowego międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy pojazdem najmowanym

przez przedsiębiorców mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod

warunkiem, że korzystanie z takiego pojazdu nie trwa dłużej niż przez:

1) trzy kolejne miesiące w danym roku kalendarzowym od dnia zgłoszenia pojazdu do

właściwego organu – w przypadku wykonywania krajowego transportu drogowego

rzeczy lub międzynarodowego transportu drogowego rzeczy;

2) dwa kolejne miesiące w danym roku kalendarzowym od dnia zgłoszenia pojazdu do

właściwego organu – w przypadku wykonywania niezarobkowego krajowego

przewozu drogowego rzeczy lub niezarobkowego międzynarodowego przewozu

drogowego rzeczy.

Ponadto dodawany przepis art. 11e do ustawy o transporcie drogowym, dopuszcza korzystanie z pojazdu najmowanego lub pojazdu zarejestrowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez przedsiębiorców mających siedzibę w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym w celu wykonywania przewozów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że:

1) pojazd jest używany zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1071/2009 i rozporządzeniem (WE) nr 1072/2009, jeżeli przepisy te mają zastosowanie do wykonywanego przewozu;

2) umowa dotyczy wyłącznie najmu pojazdu bez kierowcy i nie towarzyszy jej umowa o świadczenie usług zawarta z tym samym przedsiębiorcą dotycząca kierowców lub personelu towarzyszącego;

3) pojazd jest prowadzony przez personel przedsiębiorcy będącego najemcą pojazdu;

4) pojazd pozostaje w wyłącznej dyspozycji przedsiębiorcy użytkującego pojazd przez cały okres obowiązywania umowy najmu.

Ponadto uchwalona nowelizacja ustawy o transporcie drogowym zapewni pełne stosowanie:

1) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/1055 z dnia 15 lipca

2020 r. zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, (WE) nr 1072/2009 i (UE)

nr 1024/2012 w celu dostosowania ich do zmian w transporcie drogowym (Dz. Urz.

UE L 249 z 31.07.2020, str. 17). Prawodawstwo unijne wymaga od państw członkowskich zapewnienia, aby na ich terytorium była stosowana spójna krajowa strategia egzekwowania przepisów kabotażowych (przewóz kabotażowy to transport ładunków lub pasażerów wykonywanych przez przedsiębiorstwo transportowe z  jednego kraju na terenie innego kraju, w którym to przedsiębiorstwo nie ma swojej siedziby). Dodatkowo każde państwo członkowskie jest obowiązane zapewnić, aby kontrole obejmowały w stosownych przypadkach kontrolę przewozów kabotażowych.

Wielokrotne popełnianie poważnego naruszenia, o którym mowa w art. 6 ust. 1 lit. B rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, w państwie członkowskim Unii Europejskiej, może prowadzić do wszczęcia procedury cofnięcia wypisów z licencji wspólnotowej oraz zawieszenia wydawania dodatkowych wypisów z licencji wspólnotowej.

W nowelizacji ustawy o transporcie drogowym zawarto również przepisy przejściowe regulujące sprawy postępowań administracyjnych wszczętych i nie zakończonych w zakresie zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego oraz licencji wspólnotowej. Odnośnie tych postępowań będą stosowane przepisy dotychczasowe.

Z pełnym tekstem ustawy można zapoznać się pod linkiem:

https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20240001855/O/D20241855.pdf

Źródło: www.prezydent.pl z dn. 13.12.2024 r./HW