Sąd Najwyższy rozstrzygnie, czy w przypadku utraty przesyłki z deklarowaną wartością, jej nadawca może domagać się od przewoźnika zapłaty odszkodowania odpowiadającego rzeczywistej wartości utraconego towarU

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej rozstrzygnie, czy w przypadku utraty przesyłki z deklarowaną wartością, jej nadawca może domagać się od przewoźnika zapłaty odszkodowania odpowiadającego rzeczywistej wartości utraconego towaru wyliczonego wedle rachunku sprzedawcy, jeśli przewoźnik nie mógł się z nim zapoznać. Termin podjęcia uchwały nie został jeszcze wyznaczony.

Sprawa dotyczy sporu na tle umowy handlowej dostarczania przesyłek między dwoma firmami w obrocie międzynarodowym, na mocy której jedna firma realizowała m.in. odbiór, przesyłanie, dostarczanie przesyłki do miejsca przekazania do przewozu, świadczenie usługi spedycji, itd. Potwierdzenie usługi następowało na urządzeniu elektronicznym. Zleceniodawca zlecił firmie za pośrednictwem systemu elektronicznego wykonanie usługi kurierskiej dostarczenia do Włoch przesyłki w postaci koców grzewczych. Towar został zakupiony za kwotę 1822 euro. Przesyłka była ubezpieczona. Na etapie doręczenia firma działała jako przewoźnik. Po przybyciu kuriera okazało się, że brakuje jednej paczki i przesyłka zaginęła, a następnie jednak została zlokalizowana. Klient złożył reklamację do spółki przewozowej. Ta jednak odmówiła jej uznania. Sąd I instancji dał wiarę powodowi, że przesyłka nie dotarła do jego siedziby, mimo pokwitowania przez pracownika. Paczka dostarczona później nie była tą, której dotyczył pozew. Sąd uwzględnił powództwo w części. Apelację od tego wyroku złożyła strona powodowa, gdyż sąd I instancji nie uwzględnił żądania co do zapłaty 1822 zł. Postawą był art. 40 w zw. z art. 80 Prawa przewozowego. Według tego przepisu wysokość odszkodowania za utratę lub ubytek przesyłki nie może przewyższać wartości, którą ustala się na podstawie i w następującej kolejności:

1. ceny wskazanej w rachunku dostawcy lub sprzedawcy albo
2. ceny wynikającej z cennika obowiązującego w dniu nadania przesyłki do przewozu, bądź
3. wartości rzeczy tego samego rodzaju i gatunku w miejscu i czasie ich nadania.

W razie niemożności ustalenia wysokości odszkodowania, ustala ją rzeczoznawca. W razie utraty przesyłki z deklarowaną wartością należy się odszkodowanie w wysokości deklarowanej, a w razie ubytku – w odpowiedniej części, chyba że przewoźnik udowodni, że wartość deklarowana przewyższa wartość ustaloną w sposób określony w ustępie pierwszym.

Sąd Okręgowy w Warszawie powziął wątpliwość, czy w przypadku utraty przesyłki z deklarowaną wartością nadawca przesyłki może domagać się od przewoźnika zapłaty odszkodowania odpowiadającego rzeczywistej wartości utraconego towaru wyliczonego wedle rachunku sprzedawcy, jeśli przewoźnik nie mógł się z nim zapoznać.

Sygnatura akt III CZP 57/23. ( Źródło: Prawo.pl dla LEX  z dn. 27.01.2024r./HW)