Dłuższe terminy płatności niż 60 dni możliwe na podstawie porozumienia miedzy przedsiębiorcami

Ustalenie terminu płatności dłuższego niż 60 dni kalendarzowych jest dopuszczalne w umowach między przedsiębiorcami, których warunki zostały ukształtowane wyłącznie przez jedną ze stron umowy, o ile to ustalenie wynika z umowy w sposób wystarczająco jasny i jednoznaczny, aby zapewnić, że strony umowy będą mieć jego pełną świadomość, przy czym ewentualne przedłużenie terminu płatności nie może być wywodzone jedynie z wykładni innych warunków umowy lub z rzeczywistego zachowania stron umowy – stwierdził rzecznik generalny Trybunału Sprawiedliwości UE w odpowiedzi na pytanie prejudycjalne zadane przez polski sąd.

Problematyka opóźnionych płatności od pewnego czasu ponownie znalazła zainteresowanie u unijnego legislatora. W Parlamencie Europejskim trwają intensywne prace nad uchwaleniem tekstu nowego rozporządzenia regulującego to zagadnienie. Kierowana przez eurposłankę Polski 2050 Różę Thun und Hohenstein Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (IMCO) pod koniec marca przegłosowała kompromisową wersję nowych przepisów. Zgodnie z zaproponowanym przez IMCO projektem rozporządzenia 60-dniowy termin na uregulowanie płatności zostanie skrócony do zaledwie 30 dni. Pojawią się jednak dwa wyjątki od tej zasady. Po pierwsze, za zgodą obu stron termin będzie mógł zostać przedłużony do 60 dni, a w przypadku określonych kategorii produktów – wolno schodzących – termin będzie można wydłużyć do 120 dni.

Opinia rzecznika generalnego Trybunału Sprawiedliwości UE z 30 maja 2024 r. w sprawie C-677/22 ( Źródło: Gazeta Prawna e – wydanie z dn. 04.06.2024 r./HW)